Maanden spelen ze dagelijks hun spel. Tot Sam erachter komt dat Sadie het als
vrijwilligerswerk beschouwt. Hij dacht dat ze vrienden waren, hij wil geen
liefdadigheid zijn en verbreekt abrupt het contact.

Hit

Zeven jaar later komen ze elkaar weer tegen. Beiden studeren inmiddels, maar ze laten
hun studie schieten om samen een game te maken. Een game gebaseerd op hun
culturele roots, Aziatisch (Koreaans) en Ashkenazi (Oost Europees Joods). Sams
kamergenoot Marx wordt er ook bij betrokken. Hij is de producent, zorgt ervoor
dat alle faciliteiten aanwezig zijn voor Sam en Sadie om ongestoord door te
kunnen werken. De game wordt een hit. Hij is prachtig gemaakt, zijn tijd ver
vooruit, zeker vergeleken met de tamelijk primitieve games van die tijd.

Moeizaam

Sam is degene die de game gaat promoten, een groot bedrijf wil graag instappen om
meer games te maken. Sadie voelt zich echter achtergesteld. Zij is degene die
de game technisch heeft ontworpen, wil meer de artistieke kant op, Sam gaat
daar niet in mee. Een groot succes wordt het wel, hun bedrijf wordt
toonaangevend, iedereen wil graag bij hen werken. Met Sam en Sadie gaat het
moeizaam, ze trekken elkaar aan en stoten elkaar af. Het is Marx die de boel
bij elkaar houdt. Maar kan hij de twee weer bij elkaar brengen?

Drempel

‘Morgen en morgen en morgen’ is een fijn boek over drie gepassioneerde jonge mensen die
niet goed weten hoe ze hun liefde voor het gamen en voor elkaar tot bloei
kunnen laten komen. Voor wie weinig van gamen weet zijn de uitgebreide
technische verhalen mogelijk een drempel. Maar je kan er ook overheen lezen en
je aandacht geven aan de onderlinge relaties.